Nitowanie to jedna z najstarszych i najważniejszych technik łączenia. Swoje szczególne znaczenie zyskało w XIX w. kiedy to na dobre rozwinął się przemysł metalowy i tworzone z tego różnorodne konstrukcje. Na początku była to praca ciężka i mozolna, lecz z biegiem czasu, wyrabiano coraz to nowe metody łączenia, które nie zabierają cennego czasu. O jednej z tego typu metod, opowiemy w poniższym artykule.
Czym są nity i do czego służą?
Nity to metalowe elementy konstrukcyjne wykorzystywane do procesu nitowania, czyli łączenia płaskich elementów. Mogą nimi być blachy, tworzywa sztuczne, a nawet skóra. Nit w swojej klasycznej postaci wygląda jak krótki pręt z jednej strony zakończony występem zwanym „łbem” i zasuwką z drugiej strony, będącą częścią służącą zasklepianiu. Ze względu na rodzaj łączonych materiałów wykorzystuje się inny typ nitów. Te standardowe stosowane są do licznych i zróżnicowanych prac, z kolei nity do zaklepywania to nity młotkowe (incop.pl/c39,mlotkowe), gwarantujące niezawodność oraz trwałość połączenia. Ich rodzajów jest znacznie więcej, a klasyfikuje się je według typu, materiału oraz zastosowania. Najczęściej nitowanie wykorzystywane jest przy łączeniu blach, dźwigarów, wsporników. Jeszcze kilka lat temu proces nitowania był bardzo czasochłonny i przeprowadzany ręcznie za pomocą młotka oraz stempla do nitowania. Aktualnie cały proces przebiega znacznie szybciej przy użyciu zaawansowanych maszyn, jednak w zdarza się, że trzeba wrócić do „korzeni” i połączyć określoną powierzchnię w standardowy sposób.
Zaklepywanie nitów – na czym polega?
Zaklepywanie nitów to jeden z rodzajów technik łączenia. Polega na klepaniu młotkiem tyle, że nie prosto po osi, lecz po obwodzie pręta. Na wierzchu tworzy się spłaszczenie, które potem należy zeszlifować do określonego kształtu. Nit umieszczany jest w otworze wcześniej wywierconym lub przebitym, a następnie zakuwany za pomocą młotka ręcznego, pneumatycznego albo przy użyciu nitownicy. Trzpień jest odkształcany, by móc utworzyć z niego zakuwkę. Małe nity zakuwane są na zimno, lecz te o większych rozmiarach na gorąco. Długość trzpieni dobierana jest pod kątem całej grubości łączonych materiałów i powiększona o fragment przeznaczony do ukształtowania zakuwki.
Zapewne za niedługo usłyszymy o nowych technikach nitowania, gdyż postęp techniczny wywiera nacisk na poszukiwania i wdrażanie szybkich procesów, przy jednoczesnym zmniejszeniu kosztów technologicznych. Nitowanie jako metoda łączenia poszczególnych elementów wymaga zarówno wiedzy teoretycznej, jak i praktycznej, gdyż te właśnie aspekty decydują o zastosowaniu właściwych nitów. Na obecną chwilę technik łączenia za pomocą nitów jest dużo, ale może za chwilę dołącza do nich kolejne, wymyślone dla polepszenia efektywności pracy.
Myślałem, że nitowanie jest prostsze, cyk pyk i zrobione, a to jeszcze zaklepywać trzeba. Chyba jednak wezwę speca do nitowania, bo samemu za dużo zachodu = za dużo można zepsuć.