Rozmyślania są częścią ludzkiej natury. Czasem zastanawiamy się nad bardzo skomplikowanymi kwestiami. Choć trudne pytania, czasem bez odpowiedzi, bywają domeną dzieci, my także takie zadajemy. Jednym z niezwykle częstych jest czy istnieje tylko to, co widzę? Sprawdź odpowiedź na to pytanie w naszym artykule!
Czym jest idealizm obiektywny?
Ojcem idealizmu obiektywnego jest starożytny filozof Platon. Uważany był on niezwykle racjonalnego człowieka, głoszącego teorie mające poparcie w rzeczywistości. Postawił pytanie dotyczące tego czym jest rzeczywistość, którą poznajemy za pośrednictwem pojęć ogólnych. Głosił on, że istnieje materialna oraz duchowa rzeczywistość, która jest niezależna od naszych przeżyć i doznań. Zgodnie z poglądami filozofa nie mamy na nią wpływu, bo byty nie istnieją jedynie przez to, że je zobaczyliśmy lub pomyśleliśmy o nich. Zostały stworzone przez Boga, ducha, czy ideę. Były one uważane za niezmienne, odnoszą się do nich nasze zmysły i myśli, ale nie są nam dane same w sobie. Za przykład możemy podać wspomniana przez filozofa ideę piękna. Dodatkowo uznał on, że mamy do czynienia z dwoma rodzajami rzeczywistości – ideami oraz rzeczami. Pogląd ten zyskał wielu zwolenników w kolejnych wiekach. Zaliczają się do nich np.: święty Tomasz, Kartezjusz, Leibniz, czy Hegel. Ich spojrzenie na tę kwestię różniło się nieznacznie, jednak clou pozostawało to samo.
Czym jest idealizm subiektywny?
Kwestią nieodłącznie związaną z pytaniem, czy istnieje tylko to, co widzę, jest idealizm subiektywny stojący w opozycji do idealizmu obiektywnego. To pogląd filozofii nowożytnej, którego głównym przedstawicielem był żyjący na przełomie XVII i XVIII wieku George Berkeley. Uważał on, że istnieją tylko te rzeczy, które możemy postrzegać własnymi zmysłami. Filozof ten uważał, że rzeczy istnieją tyle, o ile są postrzegane. Według niego świat realny istnieje jedynie w świadomości podmiotu, który spogląda na daną rzecz. Berkeley dążył do udowodnienie, że nie ma żadnych materialnych bytów, a wszystko to, co widzimy to subiektywne wrażenia zmysłowe. Argumentował to stwierdzeniem, że powiedzenie „książka istnieje” nie oznaczało nic więcej poza tym, że możemy ją zobaczyć lub dotknąć. Zauważał on różnice między przedmiotami, które dotykamy i widzimy, a także tymi postrzeganymi z bliska i daleka – nie były to według niego te same przedmioty. Brak wrażeń zmysłowych sprawia, że nie możemy powiedzieć o wspomnianej wcześniej książce, że istnieje.
Czy istnieje tylko to, co widzę?
Przedstawiliśmy dwa skrajne stanowiska dotyczącego tego czy istnieje tylko to, co widzimy. Pogląd ograniczający się do istnienia jedynie tego co możemy zobaczyć, przez wielu z dzisiejszych ekspertów uważany jest to za błąd poznawczy. Socjologowie twierdzą, że to nieracjonalne postrzeganie rzeczywistości, które ma ogromny wpływ na nasze zachowania, rozumowanie i emocje. Bardzo często jednak funkcjonujemy w ten sposób, ponieważ dzięki temu możliwe jest stworzenie w swojej głowie spójnej wizji świata. Jest nam dużo łatwiej wyjaśnić sobie istniejącą rzeczywistość, gdy uważamy, że istnieje tylko to, co widzimy. Warto każdego dnia pamiętać, że nasze zdolności poznawcze oraz wiedza na temat świata są bardzo ograniczone, dlatego nie należy traktować ich jako pełne. Zaakceptowanie własnej niewiedzy oraz przyznanie się przed samym sobą, że nie wiemy wszystkiego, pozwoli nam na coraz lepsze, pełniejsze pozwania świata i zrozumienie jego funkcjonowania.
Super, uwielbiam takie rozkminy! Chyba jestem bliższa idealizmowi obiektywnemu, ale też nie do końca zgadzam się z przekonaniami… trudna sprawa!
Tu wchodzimy w filozofie człowieka i jego wątek poznawczy. Ludzie patrzą obiektywnie na to co widzą. Wolą dotknąć, by sprawdzić z czym mają do czynienia. To co nie jest dla nas niewidoczne, często uznawane jest za zjawę bądź nasze wyobrażenie o czymś. Tutaj można się rozpisać na ten temat